6-latka zginęła jadąc hulajnogą

A skąd wiesz kto jest sprawcą, mało to razy piesi doprowadzali do kolizji choćby z pociągiem czy tramwajem? Mało to razy ogląda się jak dzieci na rowerach zmieniają kierunek jazdy wcale się nie oglądając jakby były na placu zabaw? Zdarzenie jest bardzo przykre a wypadki były są i będą. Fajnie jest spędzić aktywnie czas na hulajnodze zamiast przed komputerem ale takie rzeczy muszą odbywać się pod nadzorem rodziców i z zachowaniem szczególnej ostrożności najlepiej na placu wyłączonym z ruchu. Rodzic który myśli że jak widzi dziecko z okna to jest ok jest rodzicem skrajnie nieodpowiedzialnym bo jednak jezdnia nawet mało uczęszczana nie jest placem zabaw dla dzieci co oczywiście nie oznacza że nie mogą z niej korzystać. Mogą tylko przestrzegając podstawowych zasad bezpieczeństwa których to powinny nauczyć się od rodziców. Czy dziecko 6-cio letnie jest przygotowane do samodzielnego poruszania się po jezdni? Jasne że kierowca powinien uważać ale nie można z góry oceniać że jest sprawcą zdarzenia. Miał pełne prawo jechać po ulicy a nie ma informacji jak wyglądało zdarzenie. Nawet jeśli sprawcą jest dziecko to jest równocześnie ofiarą nieodpowiedzialności rodziców którzy teraz ponoszą tego konsekwencje bo zapłacili najwyższą karę. Niech to zdarzenie będzie przestrogą dla innych ludzi, zarówno rodziców jak i kierowców. Czasu się nie cofnie, można jedynie wyciągnąć wnioski i zastanowić się co JA mogę zrobić aby mnie takie zdarzenie nie spotkało a nie kto jest najbardziej winny tego wypadku. Mało to razy widzi się potrącone zwierzęta na drodze? Zwierzęta nie wiedzą że jezdnia jest niebezpieczna tak samo jak dzieciaki i to do rodziców należy uświadomienie dzieciom brutalności tego świata i zasad pozwalających przeżyć. Co robi rodzic gdy przechodzi z dzieckiem obok rozjechanego zwierzaka? Większość chce dziecku takich obrazów zaoszczędzić. Bawcie się na dworze z dala od tragicznych obrazów. Każdy rodzic ma swój sposób na wychowanie dziecka. Jest wiele rzeczy które należy dziecka nauczyć jednak są rzeczy które musi poznać aby przeżyć i do tego należy poruszanie się po drogach publicznych, najlepiej zgodnie z przepisami a jeśli już nie zgodnie z przepisami to przynajmniej z głową. Wiele nie potrzeba aby dziecko wbiegło pod samochód, zobaczy coś co przykuje jego uwagę i zapomina o tym że istnieje świat dookoła, chodzą ludzie, jeżdżą samochody. Również współczuję obydwu uczestnikom zdarzenie oraz opiekunom dziecka że tym razem się nie udało i oby nie było takich zdarzeń jednak to my jesteśmy za nie odpowiedzialni, każdy sam indywidualnie powinien zrobić sobie rachunek sumienia zamiast wytykać palcem tego drugiego. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia dlatego czasem warto usiąść po drugiej stronie i co najważniejsze wyciągnąć wnioski, pomyśleć co ja mogę zrobić ze swojej strony aby takie zdarzenie nie dotyczyło mnie osobiście. Może jest to dobry moment aby porozmawiać z własnym dzieckiem.