Zamiast cieszyć się życiem na emeryturze zginął tragicznie w pracy

Aż mi się odechciewa czytając niektóre komentarze że ktoś jest biednym emerytem. Prawda jest taka że emeryture trzeba sobie „wypracować” i jest to normalna sprawa w każdym zawodzie. Jeśli ktoś narzeka że ktoś ma mało to… Albo nie wypracował sobie lat i teraz wiecznie narzeka bo nie starcza mu na opłaty i musi „dorabiać” na starość albo jest po prostu pazerny na kase bo ponad 4000 netto emerytury mu nie starcza (oczywiście mowa tutaj o pracujących uczciwie „całe” życie ludziach). Jeśli ktoś nie wypracował sobie lat to co on robił mając 30, 40 lat.. W wieku najbardziej produktywnym? Porównując dwóch emerytów, emerytki… Jeden narzeka że ma mało niby wiek ten sam a jeden 2100 emerytury, drugi 4300 netto.. O czym wy w ogóle mówicie ludzie. Nikomu nie powinno się zabraniać pracy, jeśli ktoś czuje się na siłach to niech pracuje jeśli całe życie został tak nauczony i „święta” praca trzyma go przy życiu to niech sobie i dorabia i absolutnie mi to nie przeszkadza ale… Moim zdaniem powinna być jakaś klasyfikacja na te zawody bardziej lub mniej bezpieczne, co innego być dozorcą i grabić liście a co innego pracując chociażby na maszynie wirującej lub będąc kierowcą narażając życie lub zdrowie innych. Człowiek w dzisiejszych czasach bardzo szybko przyzwyczaja się do pieniądza, zapominając o swoim zdrowiu… Bliskich… Rodzinie… budząc się… wtedy kiedy sam podupada na zdrowiu narzekając że coś go ominęło, coś stracił i że zdrowia już nie kupi za żadne zarobione pieniądze. Jeśli ktoś był pracowity w życiu na emeryturze myśli żeby odpocząć… A nie pracować od świtu do zmroku. Bo załóżmy ktoś kto przepracował 45 lat, spawając, szlifując, pracując w syfie nie myśli już o pracy po 65 roku bo wystarczająco już się w życiu napracował. Jedynie ludzie którzy całe życie „ślizgali” w zakładach pracy, pracy im mało i taka jest niestety prawda. Fachowców w dzisiejszych czasach brakuje ale nie ma ludzi niezastąpionych. O tym warto pamiętać.