Na redakcyjną skrzynkę otrzymaliśmy zdjęcie z osobą Stanisława Krakowskiego, któremu obmywano stopy.
Po dokładniejszej analizie fotografii można zauważyć, że najpewniej była to tradycja obmywania stóp w Wielki Czwartek. Zdjęcia zostały wykonane w Parafii Matki Bożej Fatimskiej.
źródło: http://www.mbfatimska-ostrowwlkp.pl/
Dla osób pragnących zgłębić temat tego obrzędu polecamy poniższe rozważania (źródło: chrystus.com.pl)
1. OBRZĘD UMYWANIA NÓG (Jan 13,1-17)
Dwa pytania pomogą nam głębiej wejrzeć w cel, jaki przyświecał Chrystusowi, kiedy umył On nogi swoim uczniom.
Po pierwsze: Czy Jezus rzeczywiście ustanowił nowy obrzęd?
Niektórzy chrześcijanie utrzymują, że Jezus nie chciał, by Jego słowa i gesty pojmowano dosłownie. Utrzymują oni, że Chrystus chciał tylko dać nam, w ogólnym sensie, dobrą ilustrację pokory i służby.
Tę kwestię można rozwiązać odwołując się do Pisma Świętego, a ponieważ nie wszyscy chrześcijanie są zgodni w tej sprawie, biblijne dowody należy rozważyć szczególnie starannie. Oto dwie grupy tych dowodów:
A) Trzy wersety biblijne wyraźnie wskazują, że Jezus miał na myśli coś więcej, niż tylko ogólną lekcję pokory.
w. 7: „Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz”.
w. 8: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną”.
w. 12: „Czy wiecie, co wam uczyniłem?”
Wersety te wskazują, że prawdziwe znaczenie czynu Jezusa nie było od razu oczywiste dla uczniów, a owo obmycie stóp było szczególnym warunkiem wspólnoty z Chrystusem. Ponadto, jeśli Jezus chciał dać tylko przykład pokory w ogólnym sensie, nie musiałby sprawdzać swoich uczniów, zadając im pytanie: „Czy wiecie, co wam uczyniłem?” Znaczenie Jego gestu byłoby dla nich oczywiste!
B. Trzy inne wersety dowodzą, że Jezus chciał, by Jego uczniowie dosłownie naśladowali Jego czyn.
w. 14: „Winniście sobie nawzajem umywać nogi”.
w. 15: „Dałem wam przykład, byście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem”.
w. 17: „Jeśli to wiecie, błogosławieni jesteście, gdy zgodnie z tym postępować będziecie”.
Nawet pobieżne przeczytanie tych dowodów wskazuje, że słowa Jezusa o umywaniu nóg były tak pozytywne, świadome i nieodwołalne, jak te, w których ustanowił wieczerzę Pańską. Skoro bez wahania akceptujemy dosłowne znaczenie Jego przykazania w jednym przypadku, to dlaczego nie mielibyśmy tak samo postąpić w drugim przypadku?
Po drugie: Jaka trwała nauka dla nas jest zawarta w tym obrzędzie?
Cztery prawdy są oczywiste.
(więcej przeczytacie tutaj http://www.chrystus.com.pl/lekcje/tem_g05.htm
Śledź nas w Google News!
Zawsze na bieżąco z najnowszymi artykułami i informacjami.
Obserwuj nas w Google News