Niegdyś tętniło tam sielskie, gospodarskie życie – dziś mieszka tam zaledwie kilkanaście osób. Opuszczone wiele lat temu zawalające się domy, niesamowicie malownicza okolica i piękna, kilkuset letnia dębowa aleja. Niedługo to wszystko zniknie. Cichą krainę zaleje wielka woda… zaledwie 20 kilometrów od samego Kalisza. – informuje kalisz24.info.pl
+
Mowa tu m.in. o niewielkiej wiosce Raduchów w gm. Sieroszewice w powiecie ostrowskim. Dziś żyje tam zaledwie kilkanaście osób, a 90% wszystkich gospodarstw opustoszało. W miejscu tym do końca 2023 roku ma powstać potężna inwestycja – zbiornik retencyjny Wielowieś Klasztorna, którego studium zagospodarowania rekreacyjno – mieszkaniowego obrzeży projektowanego na rzece Prośnie wykonano już 2002 roku.
Opracowanie obejmuje swym zasięgiem projektowany zbiornik wraz z najbliższym sąsiedztwem – fragmentami gmin: Godziesze Wielkie, Sieroszewice, Grabów n/Prosną, Brzeziny i Kraszewice. Zbiornik retencyjny Wielowieś Klasztorna, odgrywał będzie szczególną rolę w Wielkopolsce, która należy do regionów o najmniejszych zasobach wodnych. Zbiornik Wielowieś Klasztorna ma zabezpieczać przed powodzią, ale także ma retencjonować wodę w teren, gdzie zauważono stepowienie.
W 2016 roku opracowano plan gospodarowania wodami i zarządzania ryzykiem powodziowym, z którego wynika, że najbardziej newralgicznym miejscem w Polsce, jeżeli chodzi o susze i powodzie, jest rejon Kalisza, dlatego zbiornik Wielowieś Klasztorna ujęto jako jedną z pięciu najważniejszych inwestycji hydrotechnicznych w Polsce.
Pierwszą decyzję o warunkach zabudowy dla zbiornika wydano w 2001 roku. Przygotowania do inwestycji trwają tak długo, ze względu na wykup gruntów od rolników, co związane było z ponoszeniem ogromnych kosztów i zabezpieczaniem środków na ten cel w budżecie województwa wielkopolskiego. Na wykup gospodarstw pod zbiornik wydano 94 mln złotych. Koszt budowy zbiornika wyniesie 900 mln zł, z czego ze środków unijnych można pozyskać 85 procent, przy wkładzie własnym w wysokości 15 procent.
Do najważniejszych jego funkcji należą:
* zredukowanie maksymalnych przepływów powodziowych powyżej Kalisza i ochrona tego miasta,
* podniesienie przepływów niżówkowych w rzece Prośnie poniżej zapory, zapewnienie minimalnego przepływu na poziomie co najmniej przepływu biologicznego,
* umożliwienie okolicznym gminom rozwoju gospodarczego, a przede wszystkim rozwoju rekreacji,
* umożliwienie w przyszłości wykorzystania zgromadzonej wody do nawodnień rolniczych, wzdłuż doliny rzeki Prosny,
* prowadzenie gospodarki rybackiej, jako wspomagającej rozwój agroturystykii rekreacji,
* zabezpieczenie ewentualnych potrzeb wodnych dla celów komunalnych miast Kalisza i Ostrowa Wlkp.,
* energetyczne wykorzystanie spiętrzonej wody.
W niniejszym opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na wykorzystanie rekreacyjne zbiornika. Jest on projektowany w niewielkiej odległości od dwóch dużych miast Kalisza i Ostrowa Wlkp. Są to miasta centralne Aglomeracji Kalisko – Ostrowskiej Obszar aglomeracji charakteryzuje się stosunkowo niewielką ilością zbiorników wodnych. Zapotrzebowanie, więc na akweny wodne, które można wykorzystywać do celów rekreacyjnych, jest na tym terenie bardzo duże.
Graf. Wielkopolskie Biuro Planowania Przestrzennego
W oparciu o walory środowiska przyrodniczego, uwarunkowania komunikacyjne i kulturowe stworzono koncepcję zagospodarowania przestrzennego obszaru objętego opracowaniem. Kompleksowa analiza dotyczyła istotnych z punktu widzenia rekreacji komponentów środowiska przyrodniczego, takich jak: warunki klimatyczne, gruntowe, wodne, morfometryczne, walory siedlisk leśnych. Wzięto pod uwagę również sąsiedztwo potencjalnych terenów rekreacyjnych z kompleksami leśnymi i zbiornikiem wodnym. Analiza ta pozwoliła na wytypowanie terenów przydatnych dla zabudowy letniskowej i rezydencjalnej, a także funkcji uzupełniających tj. organizacji punktów widokowych, ścieżek rowerowych itp. Generalnie w przeprowadzonej ocenie za najbardziej przydatne dla różnych form rekreacji uznano: tereny bezleśne, o słabych glebach [V,VI klasy] (mało przydatnych dla rolnictwa), korzystnych warunkach gruntowo- wodnych oraz klimatyczno – zdrowotnych. Natomiast do terenów nieprzydatnych do zainwestowania rekreacyjnego uznano tereny całkowicie zalesione, lokalne podmokłe obniżenia oraz doliny rzeczne (dopływy rzeki Prosny).
Ze względu na najkorzystniejsze warunki środowiska przyrodniczego i dobrą dostępność komunikacyjną tereny pod zainwestowanie rekreacyjne wyznaczono w części północno – wschodniej i wschodniej obszaru opracowania. W oparciu o model funkcjonalny terenów rekreacyjnych wydzielono z obszaru przeznaczonego do zagospodarowania: tereny kąpielisk, tereny usług, tereny parkingów, tereny zieleni oraz tereny zabudowy letniskowej i rezydencjalnej. Wyznaczono trzy jednostki rekreacyjno – mieszkalne. Pierwsza zlokalizowana jest w rejonie wsi Raduchów, druga w rejonie wsi Przystajnia, a trzecia w rejonie wsi Świerczyna.
Zaprojektowany kompleks rekreacyjny w rejonie wsi Raduchów stanowi zwarty układ przestrzenny ograniczony od północy przez zbiornik od południa przez kompleks leśny. Przedmiotowy teren obsługiwany będzie z jednej strony przez drogę wewnętrzną z drugiej zaś strony przez drogę gminną KD – G, która posiada bezpośrednie włączenie do drogi powiatowej nr 266 P. Droga gminna oddziela tereny usług i parkingów od terenów zabudowy letniskowej i rezydencjalnej. Teren kąpieliska wymagać będzie odpowiedniego ukształtowania dna. W tym celu należałoby przeprowadzić szczegółowe analizy. W bezpośrednim kontakcie z liną brzegową znajdować się będzie plaża piaszczysta, następnie plaża trawiasta wraz usługami towarzyszącymi (szatnie, sanitariaty itp.) Strefa ta zostanie oddzielona ciągiem pieszym, prowadzonym w zieleni, od strefy usług i parkingów. Ciągiem zielonym zostanie również oddzielona strefa zabudowy letniskowej i rezydencjalnej. Zabudowa letniskowa i rezydencjalna przylega bezpośrednio do ściany lasu.
Osią krystalizującą zaprojektowanego kompleksu rekreacyjnego, w rejonie wsi Przystajnia, jest z jednej strony droga powiatowa nr 264 P, z drugiej natomiast nowo projektowana droga gminna. Po stronie południowej drogi powiatowej zlokalizowane zostaną tereny usług, kąpielisk i częściowo parkingów, natomiast po stronie północnej zabudowa letniskowa i rezydencjalna. Projektowana zabudowa obsługiwana będzie przez drogi wewnętrzne o charakterze ciągów pieszo – jezdnych, które zostaną połączone z projektowaną drogą gminną. Tereny zabudowy letniskowej i rezydencjalnej otoczone są z jednej strony kompleksem leśnym, a z drugiej zabytkowym parkiem Przystajnia i projektowaną zielenią o charakterze publicznym.
Kompleks rekreacyjny Świerczyna jest integralnie związany z kompleksem Przystajnia. Zabudowa letniskowa i rezydencjalna będzie zlokalizowana głównie po stronie wschodniej projektowanego odcinka drogi powiatowej nr 264 P. Obsługa terenów letniskowych odbywać się będzie za pomocą dróg wewnętrznych o charakterze ciągów pieszo – jezdnych oraz drogi gminnej. Tereny usług i parkingów zostaną zlokalizowane przy projektowanej drodze gminnej. Studium wskazuje tereny o najkorzystniejszych uwarunkowaniach dla rozwoju funkcji rekreacyjnej i mieszkaniowej. Kolejnym etapem planistycznym powinno być opracowanie, dla wytypowanych jednostek rekreacyjnych, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
Śledź nas w Google News!
Zawsze na bieżąco z najnowszymi artykułami i informacjami.
Obserwuj nas w Google News