Córka znęcała się nad matką

bo to słowo mówi wszystko ” chcieć” – bo należy mieć jaja, aby chcieć pomagać, podpowiadać,rozwiązywać tematy, problemy trudne.Najlepiej oceniać,krytykować i spychać na innych bo w mojej rodzinę OK. Problem stary i trudny. A problem alkoholu,narkotyków,dopalaczy dotyka wszystkich,bardziej czy mniej.Obejrzyj się wokół,w rodzinie.

Czytam Wasze komentarze i dochodzę do wniosku,ze z wyjątkiem chamskich wulgaryzmów,porównań to w 90% mamy racje. Jak to określił trafnie” były kurator”,w Naszym kraju system pomocy, nadzoru, opieki socjalnej,prawnej,leczenia odwykowego,działania policji,wymiaru sprawiedliwości, jest mierny- i bardzie teoretyczny niż praktyczny. Policja,Prokuratura w swoich działaniach skupia się na karaniu a nie udzielaniu pomocy zarówno sprawcy, jak i pokrzywdzonym. Nowelizacja prawa – min Ziobry, w zakresie ścigania tego rodzaju zdarzeń,bardziej wychodzi na przeciw spektakularnym wizualnym politycznie działaniach, a nie rzeczywistej pomocy . OK i jest tutaj racja,by stosować prawo i ścigać sprawców przemocy w rodzinie – ale za tymi działaniami powinny być „równolegle” prowadzone w tym samym „pakiecie”, działania socjalne, pomoc prawna wsparcie dla stron, w tym -psychiatryczna,psychologiczna, plus pomoc wynikająca z NFZ. Zaś sprawca, pokrzywdzeni zostają sami sobie, bez wsparcia min. informacji,,gdzie mają się udać po pomoc w zakresie psychiatrii, leczenia odwykowego itp. Bez tego zostaje w rodzinie tylko kara, wykluczenie zawodowe, rodzinne, społeczne i depresja dla każdej ze stron. WYNIK ?- społeczny, rodzinny żaden. Rodzina jeżeli zostaje sama,jeżeli nie udzieli sobie pomocy,wsparcia to zostaje z tym problemem sama, na zawsze. A Policja? oczekuje na kolejne zgłoszenia, i kolejna wypełniona krateczka w t.z ” Niebieskiej Karcie”. Nie w każdej rodzinie znajdą się osoby odważne,prawnie aktywne itp.,gdzie szukają indywidualnie innych rozwiązań zdrowotnych,prawnych aby rozwiązać tak delikatny problem, jak ten w tym felietonie. Policja, Prokuratura w takim rodzinnym przypadku, nigdy nie rozwiąże problemu współżycia rodzinnego.Zaś instytucje do tego powołane, zostają w asekuracyjnym prawnym cieniu i ew. pod naciskiem, takim tematem, zajmują się marginesowo nie przed faktycznym nieszczęściem w rodzinie ,ale po ,a najczęściej to wcale.
Wiec temat opisany sensacyjnie w tym felietonie, jest bardziej problemem rodzinnym, niż podlegającym ocenie śmiesznej publiki .

Sąsiedzi niech się najlepiej zajmą swoim życiem. Każdy pierwszy do rządzenia i wielcy doradcy , a jak przychodzi co do czego to każdy umywa ręce i odwraca się plecami. Ja już dawno skończyłem znajomości z fałszywymi sąsiadami , plotkarzami , gadami nic aby wszystko by chcieli wiedzieć pierdusy jedne i rządzić cudzym życiem.

Rodzice często się znecają psychicznie nad swoimi dziećmi przez całe życie! A przed sąsiadami albo policją robią z siebie ofiary. Znam takie przypadki osobiście. Potem dochodzi do tragedii , bo ktoś złapał za nóż albo siekierę i zrobił porządek. Wcale mnie dziwi że komuś puszczają nerwy po latach życia ze złymi rodzicami albo teściami pod jednym dachem. Dom to powinna być oaza spokoju. Lepiej mieszkać w ciasnej kawalerce niż użerać się z rodziną , a wiadomo że z rodziną to najlepiej się wychodzi na zdjęciu.