Andrzej Jungst ze stowarzyszenia Obywatele w Akcji nie złożył broni po przegranym z MZGM-em procesie. Na minionej sesji Rady Miejskiej pojawił się listem otwartym, w którym przedstawiał swoje racje. Radny Adam Wasiela próbował uzyskać dodatkowe informacje od nowego prezesa MZGM nt. zagadnień poruszonych w piśmie Andrzeja Jungsta. Nieskutecznie próbował mu w tym przeszkodzić nie kto inny jak Jarosław Lisiecki. Dodajmy, że obaj panowie należą do jednego ugrupowania politycznego.
Publikujemy trzy pisma wystosowane przez Stowarzyszenie Obywatele w akcji
PISMO I
Sz. P. Jarosław Lisiecki
Przewodniczący Rady Miasta Ostrowa Wielkopolskiego
Szanowny Panie Przewodniczący Stowarzyszenie „Obywatele w akcji” zwraca się do Pana z prośbą o umożliwienie zabrania głosu podczas obrad Rady Miasta w dniu 27.12.2012 przed głosowaniem uchwały dotyczącej polityki mieszkaniowej miasta w latach 2013- 2017. Mamy wiele wątpliwości wobec projektu uchwały przedłożonej do głosowania, uważamy, że przyjęcie uchwały w takiej wersji odbędzie się z ewidentną szkodą zarówno dla miasta jak i dla jego obywateli. Nie mamy wątpliwości, że zależy Panu na tym, aby uchwały przyjmowane przez Radę Miejską, przyjmowane były w możliwie najlepszej formie i nie mamy wątpliwości również, że zależeć będzie Panu na merytorycznej dyskusji, która z jednej strony pozwoliłaby rozwiać wszystkie niepotrzebne wątpliwości a także, w co wierzymy, pozwoliłaby dokonać kilku istotnych w projekcie uchwały zmian. Wedle posiadanych przez nas informacji, radni nie zostali poinformowani o istotnych faktach dotyczących gospodarki mieszkaniowej prowadzonej przez spółkę MZGM (radni nie są wedle naszej wiedzy zorientowani co do ilości pustostanów pozostających do wykorzystania w zasobach miejskich), w kilku momentach, jak się zdaje, projektem uchwały zostali wręcz wprowadzeni w błąd, kierując się zatem jak najlepszymi intencjami będą owe błędy wprowadzać dalej w życie. MZGM wedle posiadanych przez nas informacji nie przeprowadził dotychczas pełnej inwentaryzacji nieruchomości. Jeśli nasze przypuszczenia okazałyby się trafne, forsowanie polityki miejskiej w oparciu o budowanie ze środków miejskich (de facto nie tyle środków miejskich ile środków pochodzących z najmu lokali zarówno komunalnych jak i użytkowych, a zatem środków, które winny być w pierwszej kolejności przeznaczane na remont istniejącego już zasobu mieszkaniowego) okazałaby się zupełnie pozbawiona sensu zarówno ekonomicznego jak i społecznego.
Z poważaniem
Prezes Zarządu v-ce prezes Zarządu
Stowarzyszenia „Obywatele w akcji” Stowarzyszenia „Obywatele w akcji”
Andrzej Jungst Juliusz Grzybowski
PISMO II
Uzasadnienie sprzeciwu Stowarzyszenie w akcji wobec projektu uchwały zatwierdzenia „Wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miasto Ostrów Wielkopolski na lata 2013-2017”
Uwagi dotyczące planu uchwały dotyczącej gospodarki mieszkaniowej na lata 2013 – 2017:
1. Należy przede wszystkim wskazać brak autorstwa projektu uchwały, a zatem braku osoby odpowiedzialnej, a przy tym brak osoby, z którą można by ewentualnie problem przedyskutować.
2. Należy wskazać, iż brak konkretnych planów remontowych powoduje, iż gospodarka mieszkaniowa staje się iluzoryczna i właściwie niekontrolowalna. Bez względu na to jak wyglądałby całościowy plan remontów, byłby on zawsze punktem odniesienia. Argumentacja wskazywana w raporcie (Rzdz. VII: „Wzrost kosztów wynika również z faktu braku sporządzania przez Wspólnoty Mieszkaniowe długookresowych planów. Koszty związane z pracami remontowymi Wspólnoty Mieszkaniowe zatwierdzają wyłącznie w planach rocznych, mocą podjętych uchwał.”) jest nieprawdziwa. Zebranie Wspólnoty można bowiem zwołać w każdym momencie roku, wystarczy powiadomić członków wspólnoty z 2 tygodniowym wyprzedzeniem. Szczególnie wątpliwie wygląda argumentacja w projekcie uchwały, jeżeli uwzględnimy fakt, iż w większości przypadków MZGM we Wspólnotach Mieszkaniowych posiada głos rozstrzygający. Brak planów rocznych przy jednoczesnym uwzględnieniu kolejnego faktu, iż to MZGM jest w swoich lokalach zarządcą, raczej prowadzi do wniosku, iż to MZGM z jakichś powodów nie chce przyjmować całościowych planów remontu (gdyby pojawiły się wątpliwości, należy prosić o okazanie protokołów zebrań wspólnot, na których Wspólnoty odrzucały całościowe plany remontowe przygotowane przez MZGM).
3. Koszty utrzymania mieszkań są rażąco zawyżone, powoływanie się na wyliczony koszt odtworzeniowy w wysokości 3460 zł (Rozdz IV) w sytuacji, gdy po pierwsze zapewne MZGM dysponuje o wiele bardziej wiarygodnymi danymi prowadząc od lat gospodarkę mieszkaniową, po drugie suma 3460 zł wygląda co najmniej dziwnie wobec cen mieszkań w Ostrowie Wielkopolskim wahających się od 2000 do 2500 za metr kwadratowy. Nie mówimy tutaj o tym, że lokale komunalne zazwyczaj plasują się w dolnym i poniżej dolnego progu cenowego. Cena 3460 w Ostrowie Wielkopolskim odpowiada lokalom luksusowym. Wszystko to sprawia, że ceny za wynajem lokali komunalnych niejednokrotnie nie tylko dorównują ale i przekraczają rynkowe ceny wynajmu. Z danych posiadanych przez nas czynsz wynosić powinien ok. 3 zł. za metr kwadratowy, przy czym 2 złote byłoby tutaj funduszem remontowym. Należałoby przy tym wprowadzić taki sposób rozliczania czynszu (bez względu jaką w końcu ustali się jego wysokość), w którym pieniądze rozdzielone byłyby celowo i celowo opisane, słowem, żeby również lokale komunalne gromadziły, (przypisane do lokalu, nie do lokatora!) fundusze przeznaczone wyłącznie na remont, uniemożliwiłoby to ewentualne „przesunięcia wydatkowe”.
4. Wątpliwość budzi też dalsze budowanie mieszkań komunalnych oraz mieszkań socjalnych, wątpliwości są dwojakiego rodzaju, po pierwsze wydaje się, że wobec prognoz demograficznych dotyczących miasta Ostrowa raczej musimy się liczyć ze zmniejszaniem się ludności aniżeli ze zwiększaniem, po drugie sytuowanie lokatorów socjalnych w blokach przeznaczonych tylko dla nich może grozić dalszą patologizacją, wedle wszelkich dostępnych nam badań w tym zakresie, gettyzacja rodzin zagrożonych ekskluzją sprawia zazwyczaj, że wykluczenie staje się realne. Brak odpowiedniej polityki zasiedlania i rozmieszczenia lokali socjalnych czyni taką politykę zupełnie bezcelową i nieskuteczną. Celem polityki socjalnej nie jest utrzymywanie przy życiu jednostek niewydolnych, ale działanie mające na celu doprowadzenie tychże jednostek do wydolności.
5. Razi brak uwzględnienia prognoz demograficznych, trudno powiedzieć bowiem na podstawie przedstawionego projektu jak będą wyglądać potrzeby mieszkaniowe w latach 2013 – 1017, a zatem trudno powiedzieć, czy sensownym jest powiększanie zasobu mieszkaniowego i ponoszenie nakładów budowlanych.
6. Nie do zaakceptowania jest dalsze wstrzymywanie sprzedaży mieszkań komunalnych. Sprzedaż lokali w trzech kamienicach (ul. Wiosny Ludów 29, Kościelna 14 oraz Wrocławska 3), których sprzedaż, jak można wywnioskować z tekstu projektu, jest właściwie koniecznością budowlaną („Rozwiązanie takie pozwoli uniknąć w przyszłości poniesienia przez MZGM niewspółmiernych do przychodów kosztów utrzymania oraz kosztownych remontów, niezbędnych do dalszego zasiedlania nieruchomości”) jest projektem szczątkowym i trudno dopatrzyć się w nim zmiany dotychczas prowadzonej polityki a raczej jej ugruntowanie. Zwróćmy uwagę, że kamienica, w której trzeba będzie, jak czytamy, w niedługim czasie dokonać bardzo kosztownych remontów, była dotychczas własnością MZGM, co więcej, można się spodziewać, że była przez ten MZGM zarządzana. Jak to się zatem mogło stać, że doprowadzono miejską kamienicę do stanu w którym nie pozostaje nam już nic innego jak tylko ją sprzedać, ponieważ koszty byłyby zbyt duże. Czy ktoś za to odpowiada? Jakie były dotychczasowe wpływy w tejże kamienicy i co z tymi wpływami się stało? Czy zatem ten przykład nie oddaje sposobu polityki mieszkaniowej, którą prowadzi MZGM, mianowicie: dopóki można osiągać przychody, osiągajmy przychody, a kiedy trzeba zrobić remonty, wtedy sprzedajmy lokatorom, oni remonty zrobią sami. Czy mamy oczekiwać, że następne lokale będą sprzedawane wtedy, kiedy kolejne kamienice doprowadzone zostaną do stanu agonalnego? A przecież, „Zgodnie z artykułem 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku zadaniem własnym gminy jest tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. W tym celu gmina tworzy zasób mieszkaniowy.” Zasób mieszkaniowy, jak wynika przecież z interpretacji ustawy zawartej w tymże samym projekcie tworzy się przede wszystkim do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych a nie w celu maksymalizacji zysków, czy to zysków miejskich, czy to zysków spółki miejskiej. Ustawa z 1994 roku miała doprowadzić do prywatyzacji majątku komunalnego, spółka MZGM została powołana między innymi, czy właściwie przede wszystkim po to aby pośredniczyć pomiędzy miastem i mieszkańcami w tejże sprzedaży. Z tego zadania spółka MZGM rażąco się nie wywiązała. Należy się zastanowić, czy niewywiązywanie się spółki z tego zadania nie leży w tejże spółki interesie, sprzedaż mieszkań jest bowiem równoznaczna z utratą kontroli, a zatem utratą pieniędzy. Przypominam, że projekt uchwały przygotowany jest przez MZGM.
7. Propozycje MZGM aby zyski z kamienic przeznaczyć na budowę mieszkań dla systematycznych jest bez wątpienia medialnie efektowna i należy się spodziewać, że zostanie wielokrotnie nagrodzona. Zwróćmy uwagę, że z jednej strony ten sam MZGM proponuje podniesienie czynszów uzasadniając to wysokimi kosztami remontowymi, ten sam MZGM nie robi remontów, co widzimy na przekładzie konieczności sprzedaży mieszkań w trzech zrujnowanych kamienicach i ten sam MZGM zamierza rozbudować wewnątrz swojej spółki pion deweloperski i budować mieszkania dla systematycznych. Po pierwsze, mieszkania dla systematycznych, są przedsięwzięciem finansowo ryzykownym, w skrócie program polega bowiem na kredytowaniu mieszkań takim kredytobiorcom, których dochód nie został uznany za wystarczający przez banki, opierając się właściwie na pobożnych życzeniach, że owi mieszkańcy będą jednak osiągać odpowiednie dochody i będą w stanie spłacać w ratach mieszkania dla systematycznych. Chcielibyśmy zauważyć, że tego typu myślenie legło u podstaw trwającego do dzisiaj kryzysu finansowego, więc jeżeli chcemy mieć na dodatek w Ostrowie kryzys lokalny, myślę że podążamy właściwą drogą. Po drugie, sytuacja, w której de facto odbiera się środki finansowe jednym obywatelom (ograniczenia akcji remontowej należy uznać za takie odbieranie) a przyznaje się je innym, trudno uzasadnić w świetle demokratycznego systemu władzy, demokratycznego a więc dotyczącego ogółu obywateli a nie tylko ich części.
8. Celem miasta jest dobro obywateli, miasto nie może zatem wydzielać w swoim obrębie jakiegoś fragmentu, który staje się od tych obywateli ważniejszy. Z taką sytuacją mamy właściwie do czynienia, w aktualnie prowadzonej polityce mieszkaniowej dają się bowiem wyróżnić dwa miasta: jedno miasto związane jest z dobrem obywateli miasta, drugie miasto związane jest z dobrem aparatu władzy (dobrem pojętym jako wzmocnienie posiadania aparatu władzy, np. zwiększenie posiadania przez spółki miejskie). To drugie miasto przedkłada się nad to pierwsze, co skutkuje z jednej strony, coraz większą obecnością aparatu urzędniczego w życiu społecznym, z drugiej strony, skutkować musi w sposób naturalny odwróceniem się od potrzeb obywateli (ci sami obywatele mogą być jednocześnie urzędnikami). Cały czas pokutuje taki sposób myślenia o mieście, w którym dobro miasta jest tożsame z dobrem miejskich instytucji, dobrem miejskich spółek, dobrem urzędów, dobrem tzw. Miejskich dóbr, tymczasem sensowność istnienia miejskich spółek, również MZGM wina być uzależniona tylko i wyłącznie dobrem obywateli. MZGM nie jest dobrem samym w sobie.
9. Uważamy za konieczne przedstawienie przez MZGM ilości pustostanów będących w dyspozycji MZGM (mamy na myśli zarówno lokale komunalne i socjalne oraz lokale, nie wyodrębnione mogące być bez większych trudów, czy to przemianowane na lokale komunalne bądź socjalne, bądź na takie lokale zaadaptowane). Należałoby również opisać aktualny stan przeprowadzonych w kamienicach będących w gestii spółki inwentaryzacji.
10. Projekt uchwały zwraca uwagę na konieczność polepszenia ściągalności długów, należałoby się naszym zdaniem zastanowić nad przyczynami powstałych zaległości. Zapewne częściowo pochodzą one od nieuczciwych lokatorów, ale częściowo przyczyny powstających zaległości jest inne. Stowarzyszenie „Obywatele w akcji” zgłasza niniejszym gotowość do wspierania władz w niezbędnej poprawie obecnego projektu, czy właściwie wyraża gotowość do uczestniczenia w przygotowaniu nowego projektu uchwały ten uznając za zły. Jesteśmy gotowi pomóc zarówno w opracowaniu polityki mieszkaniowej, jak w przeniesieniu tej polityki na grunt konkretny.
Andrzej Jungst
Przewodniczący Stowarzyszenia Obywatele w akcji
dr Juliusz Grzybowski – konsultant
PISMO III
Sz. Pan Jarosław Urbaniak
Prezydent Miasta Ostrowa Wielkopolskiego
W nawiązaniu do istniejącej między nami różnicy zdań, dotyczących uchwały gospodarowania zasobami mieszkaniowymi w latach 2013 – 2017, przedstawiamy niniejszym zarys proponowanych rzez nas zmian. Zmiany uwzględnione w niniejszym piśmie mają charakter skrótowy i dotyczą kilku prezentowanych przez nas zagadnień. Właściwie sprowadzają się do kwestii budowlanych, biorąc jednak pod uwagę, że podczas obrad Rady Miejskiej, również z ust Pana Prezydenta usłyszeliśmy, że trudno jest dyskutować z naszymi pomysłami, przedstawiamy je w sposób możliwie najbardziej konkretny i jak się zdaje, wręcz wyzywający do dyskusji, która, mamy nadzieję, będzie owocna i nastąpi w możliwie najbliższym czasie. Pragniemy dodać, że nasz pośpiech wynika z faktu iż w trzech najbliższych miesiącach odbywają się ustawowe roczne zebrania wspólnot mieszkaniowych, które w wielu wypadkach są jedynymi zebraniami w roku, dlatego podjęcie działań w czasie najbliższym uważamy za konieczne i uzasadnione.
1. Inwentaryzacja wspólnot mieszkaniowych:
– Każda wspólnota powinna posiadać
– wykaz pustostanów,
– lokali pustych ale z nieuregulowaną sytuacja prawną,
– ilość lokali komunalnych,
– ilość mieszkań socjalnych
– opłacane przez MOPS
– nieopłacane przez MOPS (zadłużające się)
– wykazanie ewentualnych podziałów większych mieszkań,
– wykaz lokali nadających się do przyszłej adaptacji
– oraz ilość lokali wykupionych we wspólnocie
2. Plan rozwoju kamienicy obejmujący
– plan remontów ze szczególnych uwzględnieniem remontów koniecznych, plan remontów winien być rozłożony na poszczególne lata powinien przyjąć formę uchwały dotyczącej wieloletniego planu remontowego. Każde odstępstwo od uchwały winno być głosowane jako aneks.
3. Zmiana polityki finansowej kamienic
– dochody kamienicy, szczególnie dotyczy to dochodów płynących z czynszów winny pozostawać w kamienicy.
– czynsz winien pozostawać przyporządkowany poszczególnemu lokalowi, ewentualnie kamienicy, w której lokal się znajduje, należy zatem wyszczególnić w każdym czynszu wysokość opłaty na zarząd, opłaty na wynagrodzenie zarządcy, opłaty na fundusz remontowy kamienicy oraz opłaty na fundusz remontowy mieszkania.
– wpłacony czynsz (a zatem zarówno fundusz zarządu, fundusz remontowy kamienicy oraz fundusz remontowy mieszkania) winien być przyporządkowany do lokalu, nie do mieszkańca, ani tym bardziej do MZGM.
4. Proponujemy aby lokale użytkowe partycypowały w kosztach remontu części wspólnych w wysokości 10 zł. za metr kwadratowy. Fundusz winien również pozostawać w kamienicy.
Śledź nas w Google News!
Zawsze na bieżąco z najnowszymi artykułami i informacjami.
Obserwuj nas w Google News